HBcAb (IgM)
نام آزمایش
HBcAb (IgM)
در طی یک مورد معمول از عفونت حاد ویروسی هپاتیت B (HBV) ،
آنتی بادی های IgM آنتی ژن هسته ای هپاتیت B (ضد HBc IgM) کمی قبل از درمان در سرم وجود دارد
علائم ظاهر می شود مجموع ضد HBc در طی مراحل پیش تولید ، حاد و اوایل بهبودی قابل تشخیص است
وقتی به عنوان ایمونوگلوبولین M (IgM) ضد HBc وجود داشته باشد. IgM ضد HBc در سطح افزایش می یابد و در طی آن وجود دارد
دوره پنجره هسته ای ، یعنی بعد از ناپدید شدن آنتی ژن سطح هپاتیت B و قبل از آنتی بادی های هپاتیت
آنتی ژن سطح B ظاهر می شود. Anti-HBc total ممکن است تنها نشانگر سرولوژیکی باشد که پس از سالها باقی مانده است
قرار گرفتن در معرض HBV.
نوع نمونه
“سرم ، پلاسما EDTA ، پلاسما هپارینه، پلاسما سیتراته”
حجم نمونه
1 میلی لیتر
کمترین حجم نمونه
0.5 میلی لیتر
نگهداری نمونه
“7 روز در دمای 8 -2 c˚ ، سه ماه در 20- c˚”
حمل و نقل نمونه
در 8 -2 c˚
نیازهای همراه نمونه
نوع نمونه روی ظرف نمونه و برگه درخواست حتماً قید شود.
اطلاعات لازم از بیمار
سن بیمار
معیار رد نمونه
“حجم کم ،همولیز، لیپمیک”