Primidone (drug abuse)

اطلاعات بالینی: پریمیدون برای کنترل تشنج های بزرگ بدخیم که مقاوم به آن هستند استفاده می شود
داروهای ضد صرع و تشنج با منشا psych روانی- حرکتی یا کانونی. پریمیدون در ابتدا با دوز تزریق می شود
مقادیر افزایش تدریجی با شروع 100 میلی گرم هنگام خواب تا 250 میلی گرم 3 بار در روز پس از 10 روز
درمان در بزرگسالان پریمیدون توزیع 0.6 لیتر در کیلوگرم و نیمه عمر 8 ساعت را نشان می دهد.
هنگام کنترل همزمان سطح پریمیدون و فنوباربیتال ، نمونه باید تهیه شود
درست قبل از مصرف دوز بعدی. پریمیدون تقریباً به میزان 10٪ به پروتئین متصل نیست.
فنوباربیتال متابولیت پریمیدون است. مانند فنوباربیتال ، هیچ داروی اصلی شناخته شده ای وجود ندارد
فعل و انفعالاتی که بر داروشناسی پریمیدون تأثیر می گذارد. سمیت مرتبط با پریمیدون در درجه اول است
به دلیل تجمع فنوباربیتال. تشخیص و درمان به شرح PBAR است /
فنوباربیتال ، سرم.

تفسیر: در حالت پایدار ، که تقریباً 2 هفته پس از شروع درمان حاصل می شود ،
سطح خون پریمیدون که با پاسخ بهینه به دارو از 9.0 تا 12.5 ارتباط دارد
میکروگرم در میلی لیتر برای بزرگسالان و 7.0 تا 10.0 میکروگرم در میلی لیتر برای کودکان کمتر از 5 سال. سطح مربوطه برای
فنوباربیتال برای بزرگسالان 20.0 تا 40.0 میکروگرم در میلی لیتر و برای کودکان کمتر از 5 سال 15.0 تا 30.0 میکروگرم در میلی لیتر است.
تنظیم دوز بر اساس اطلاعات سطح خون بهترین راه برای به دست آوردن پاسخ بهینه است
دارو.

نوع نمونه
“خون تام ، مایعات بدن ، ادرار رندوم یا 24 ساعته”
حجم نمونه
“ادرار 100 میلی لیتر ، سایر نمونه ها 10 میلی لیتر ”
کمترین حجم نمونه
“ادرار 50 میلی لیتر ، سایر نمونه ها 5 میلی لیتر”
نگهداری نمونه
“7 روز در دمای 8 -2 c˚ ، دو ماه در 20- c˚ ”
حمل و نقل نمونه
در 8 -2 c˚ یا 20- c˚
نیازهای همراه نمونه
نوع نمونه روی ظرف نمونه و برگه درخواست حتماً قید شود. تکمیل پرسشنامه سم شناسی
اطلاعات لازم از بیمار
سن بیمار

مفید برای: ارزیابی انطباق نظارت بر سطح درمانی مناسب پریمیدون و
فنوباربیتال ارزیابی سمیت

نام روش اندازه گیری
TLC